- uçulmaq
- bax uçmaq2. <Türbət:> Ay haray, köməyə gəlin, taxtabənd uçuldu, adamlar qaldı altında. C. C.. <Calalın atası> . . tövlə uçularkən bərk yaralanıb ölmüşdü. S. Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
uçulma — «Uçulmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
amanatabənd — z. 1. Bir şeyi etməyə hazır, bəhanə gözləyən, bir himə bənd, işarəyə bənd. 2. Sınıq salxaq, davamsız; uçulmaq, dağılmaq, yıxılmaq üzrə olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıntı — is. Yıxılmaq, uçulmaq, dağılmaq və ya sökülmək nəticəsində əmələ gələn yığın, qalaq, töküntü; xarabalıq. Müharibə nəticəsində əmələ gəlmiş dağıntı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın — is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi. Qarnı ağrımaq. Qarın boşluğu. Qarnı şişmək. – Eşikağası əllərini yerə dəstək verib qalxdı, arxalığını, çuxasını düzəltdi, yana sürüşmüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tökülmək — f. 1. Axmaq, yuxarıdan aşağıya hərəkət etmək (mayelər haqqında). Budur, böyük bir şəlalənin suyu gurultu ilə axıb tökülür, aşağıda köpüklənərək yayılır. M. İ.. Gümüş rəngli çənlərə; Axıb dağ seli kimi; Qara qızıl tökülür. İ. Səfərli. // Düşmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
viran — sif. <fars.> Uçuq, yıxıq, dağılmış; viranə qalmış; bərbad. Viran şəhər. Viran ev. Viran ölkə. – Açdı mənə dərdli ağac; Viran bağın məlalını. M. R.. Viran qalsın (olsun)! – dağılsın! məhv olsun! (qarğış). Zülm əliylə məni yada verirlər;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaraba — <ər.> 1. is. Dağılmış, uçulmuş, viranə qalmış şəhərin, tikilinin və s. nin qalığı; yarı yıxıq ev və s. ; xarabalıq. Bizdən sonra kəndlilər Pəri arvadı və uşağını xarabadan çıxartmışdılar. C. M.. Bayquş xaraba, gecəquşu qaranlıq sevən kimi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti